Porén, a Xunta insiste en priorizar a explotación forestalista, apostando pola produción de madeira con pouco valor engadido, pola biomasa forestal e os cultivos enerxéticos e inhibíndose fronte á presión das novas especies que como o Eucaliptus nitens, están xa a ocupar áreas anteriormente vetadas ao E. globulus.

Prohibir o Eucaliptus nitens por invasor

O Eucaliptus nitens, especie que pola súa resistencia ao frío está a ocupar territorios antes vetados ao E. globulus, é unha “especie exótica en expansión, con alto risco de invasión e perigosa para a biodiversidade e a funcionalidade dos ecosistemas”, como resolveu o Comité científico do Ministerio español do ambiente.

Malia a non estar formalmente incluido no Catálogo estatal de especies exóticas e invasoras, non hai dúbida de que o é. En consecuencia, e como acontece coas demáis especies invasoras (caranguexo e visón americano, herba da Pampa, etc.) tanto o Estado como a Xunta deberían prohibir a plantación, trafego e aproveitamento desta especie para preservar a integridade do noso patrimonio natural.   

Establecer unha fiscalidade verde para as plantacións de eucalipto

O aproveitamento intensivo do eucalipto comporta o deterioro de servizos ecosistémicos que como a diversidade natural, a dispoñibilidade de auga, a fertilidade do solo, ou a calidade paisaxística, son importantes para a vida e o mantemento das actividades económicas da nosa sociedade.

Os eucaliptais inciden tamén na maior frecuencia e intensidade dos lumes; na contaminación de terras e rías con agroquímicos e subprodutos das celulosas; no empobrecemento da biodiversidade e no avanzo da erosión, provocando perdas económicas directas e fosilizando importantes cantidades de recursos públicos (o PLADIGA -plano de loita contra o lume- custa anualmente uns 100 millóns de €).

En consecuencia, e tal como acontece con outras "ecotaxas" ou impostos verdes (céntimo sanitario nos combustíbeis, canon eólico ou hidroeléctrico) a plantación de eucaliptos debería estar gravada cun imposto que contribuira a reverter en parte as perdas que a súa explotación comporta á sociedade.

Paralelamente, aqueles modelos que apostan pola multifuncionalidade do monte e baseados no aproveitamento das especies autóctonas, deberían estar primados, mesmo sen ter unha fin produtiva. Os nosos bosques naturais prestan un importante servizo á sociedade, polo que semella lóxico que esta repercuta parte destes beneficios ecosistémicos a aquelas comunidades e propietarios/as que apostan pola súa conservación.

En ADEGA van traballar nestas propostas concretas sobre o eucalipto, emanadas da pasada 41 Asemblea, e facemos un chamado ás organizacións sociais e políticas para traballar e debater o seu desenvolvemento. Está en xogo é algo máis que un modelo forestal: está en xogo un modelo de país