Pois ben, a día de hoxe, tanto en igualdade de condicións se isto preséntase no polígono de Verín ou Xinzo de Limia só hai garantida a intervención de tres bombeiros. De pouco vale ter catro ou cinco vehículos contra incendios cargados de material se non hai quen os use. Cabe dicir que é tecnicamente imposible intervir con seguridade xa non só nun incendio industrial senón en calquera incendio urbano con tres efectivos. Este é o modelo, resultado da xestión privatizada, que precariza sobre todo en medios humanos que a Deputación de Ourense usa. Esta é a única Deputación galega que prefire continuar renunciando a un 30% do orzamento (21.225.956,48€) por seguir privatizando Servizos de Bombeiros, penalizando aos cidadáns coas capacidades mermadas e interesadas de empresas privadas.
Se isto ocorre no Carballiño, a día de hoxe despois de máis de 10 anos segue pendente a apertura do Parque De bombeiros, deteriorándose polo paso do tempo e o cal a Deputación pretende privatizar instaurando así o modelo fracasado de xestión que só se aplica a tres parques da Provincia (Xinzo, Verín, Valdeorras). Obviamente cun Parque de Bombeiros pechado a resposta ante unha emerxencia sempre será excasa ou nula.
No mellor dos casos, teñamos un “Fandicosta” en San Cibrao (Ourense), por disposición de medios, aínda que nos apena ter que corrixir a D. Luís Menor, director xeral de emerxencias en Galicia, lembrándolle que neste polígono hai un Servizo de Bombeiros moi insuficiente no que pode atopar a un só bombeiro de garda para toda incidencia, resultando canto menos curioso que este servizo do mesmo xeito que Bombeiros de Terras de Celanova sexan de xestión directa pública dependentes da deputación e nos que non se inviste para a súa mellora.
Con todo, a intervención recaería maiormente sobre os Bombeiros Municipais de Ourense por capacidade, que actuarían e actúan alí onde son requiridos, encontrandose hoxe por baixo da dotación mínima que garante a seguridade de todo o municipio, podendo a poboación sufrir simultaneamente outra emerxencia non podendo ser atendida, pero como vimos en varias ocasións e como en Moaña, prefírese mobilizar a servizos precarios, insuficientes e inseguros que servizos públicos aínda estando máis próximos e mellor dotados para potenciar a falsa imaxe de que o sistema privado funciona.
Por isto agora as outras tres provincias galegas estudaron en profundidade os Servizos de Bombeiros e están a apostar firmemente polo cambio de xestión, directa e pública segundo venzan contratos, por unha mellora constatada de recursos públicos na que non haxa tal disparidade e precariedade nas mesmos.
A Deputación de Ourense non está suxeito a contrato hoxe e é a única con intención de non corrixir as deficiencias existentes sendo continuista na privatización dos servizos de Bombeiros, non aceptando a mellora que supón repercutir o 100% do orzamento nas emerxencias, achegando seguridade aos cidadáns que en definitiva son os que reciben o servizo.
A Xunta de Galicia non só segue omitindo a lei de emerxencias 5/2007 do 7 de maio onde lle obriga a ter un modelo homoxéneo en toda a comunidade autónoma e a elaborar o Regulamento do Bombeiro, senón, que fomenta o seu incumprimento sobre todo sendo coa Deputación de Ourense ca que máis participa ecónomicamente de Galicia, onde recibe o 62,5% do orzamento.